dr hab. prof UP Dorota Murzyn
Pewnie wszyscy słyszeli o hackathonach, a co to takiego innovathon?
Nazwa innovathon jest modyfikacją słowa hacakhaton, pochodzącego od połączenia dwóch słów: hacking (włamywać się, ale też łamać zasady, szukać rozwiązań) i marathon – bieg długodystansowy.
Hackathony wywodzą się z zaawansowanego technologicznie świata, kojarzą się z programistami, którzy pracują intensywnie, w krótkim czasie, nad zaprojektowaniem jakiegoś rozwiązania, stworzeniem programu. Jednak coraz częściej taka formuła wykorzystywana jest w wielu innych dziedzinach, między innymi w biznesie, a nawet w medycynie[1]!
Łamanie zasad, szukanie kreatywnych rozwiązań to idealne środowisko do powstawania innowacji. Nic dziwnego zatem, że pojawiły się i innovathony, nazywane też maratonami innowacji. Takie właśnie wydarzenie miało miejsce na Uniwersytecie Pedagogicznym w Krakowie 9 listopada 2021 roku. Innovathony charakteryzują się rozwiązywaniem problemów w małych grupach, pod presją czasu, w celu opracowania kreatywnych rozwiązań dla wymagającego problemu. Tak też było tym razem. Studenci kreowali pomysły biznesowe w zakresie przedsiębiorczości społecznej w celu przezwyciężenia problemów społecznych i środowiskowych. Pracowali intensywnie cały dzień, korzystali przy tym ze wsparcia wykładowców Instytutu Prawa i Ekonomii (którzy zorganizowali i poprowadzili wydarzenie) oraz przedstawicieli organizacji pozarządowych, organizacji młodzieżowych, przedsiębiorstw (w tym także przedsiębiorstw społecznych), władz publicznych, inkubatorów innowacji społecznych. Na koniec uczestnicy prezentowali swoje prace przed jury złożonym z interesariuszy z organizacji wymienionych powyżej.
W trakcie wydarzenia (bezpośrednio przed i po warsztatach) przeprowadzono badania wśród uczestników, aby sprawdzić efektywność takiej formuły w kontekście nabywania wiedzy i umiejętności. Wyniki tych badań potwierdzają skuteczność i efektywność zastosowanych narzędzi w zakresie:
- podniesienia wiedzy i zrozumienia istoty przedsiębiorczości społecznej,
- podniesienia wiedzy i zrozumienia idei otwartych innowacji,
- podniesienia umiejętności współpracy w grupie.
Po warsztatach zwiększyła się wiedza na temat istoty pojęcia „przedsiębiorczość społeczna” i świadomości wymiaru biznesowego przedsiębiorstw społecznych (różnice w odpowiedziach przed i po warsztatach okazały się wysoce istotne statystycznie). Prawie 96% wszystkich uczestników oceniło, że gdyby w przyszłości planowali własne przedsiębiorstwo społeczne, to poznane podczas warsztatów narzędzia mogą się okazać pomocne w tworzeniu modelu biznesowego przedsiębiorstwa społecznego.
Wykres 1. Gdyby w przyszłości planował/a Pan/i własne przedsiębiorstwo społeczne, to czy prezentowane podczas warsztatów narzędzia mogą się okazać pomocne w tworzeniu modelu biznesowego przedsiębiorstwa społecznego?
Innovathon okazał się zatem być dobrym środowiskiem edukacyjnym[2]. Praktyczny, oparty na rozwiązaniach model, uczenie się przez dociekanie, myślenie projektowe, techniki współpracy – to okazja do nauki na miarę XXI wieku. Proces myślowy, który się z tym wiąże, pomaga uczestnikom rozwinąć kreatywność i umiejętności rozwiązywania problemów. To idealne środowisko do wyzwalania innowacyjnych pomysłów, sposób na sprawdzenie umiejętności pracy zespołowej pod presją czasu.
Badania nad tym, jak działają innovathony/hackathony, mogą potwierdzić ich zastosowanie na uczelniach, szczególnie na kierunkach związanych z ekonomią i przedsiębiorczością. Nic tak nie zachęca studentów do burzy mózgów, przedstawiania koncepcji, tworzenia zespołów, planowania projektów i opracowywania prototypów jak innovathon. Kreatywność, praca zespołowa i rozwiązywanie problemów, w krótkim czasie poprzez wspólne projekty na innovathonach, często stymulują uczestników do głębszego zaangażowania się niż tradycyjne wykłady i ćwiczenia. Choć hackathony nie zostały jeszcze udokumentowane pod kątem efektów uczenia się, otwierają one przed studentami nowe możliwości i szanse rozwoju.
Zobacz zdjęcia z wydarzenia:
—————-
[1] Największe uniwersytety na świecie organizują takie hackathony, np. Massachusetts Institute of Technology (MIT Hacking Medicine https://hackingmedicine.mit.edu), Stanford University (health++), a także polskie uczelnie, np. Akademia Górniczo-Hutnicza (Hack4Med).
[2] Potwierdza to zresztą wyniki innych badań w tym zakresie, np. M. Jurascheka, L. Bütha, N. Martina, S. Pulsta, S. Thiedea, Ch. Herrmann, Event-based education and innovation in Learning Factories – concept and evaluation from Hackathon to GameJam”, Procedia Manufacturing (45) 2020, p. 43-48; https://usv.edu/blog/beginners-guide-how-hackathons-work-as-educational-models/
****
Innovathon organizowany był w ramach projektu „INN@SE – Innovative social entrepreneurship with youth engagement”, finansowanego przez Unię Europejską z programu Erasmus+, Strategic partnerships for innovation.
