Głównym celem Katedry polityk publicznych jest wyraźne, a zarazem optymalne pod względem naukowym, zaakcentowanie specyfiki badań w ramach jej dyscypliny wiodącej, tj. nauk o polityce, administracji i polityce publicznej, a także ściśle z nią związanych dyscyplin z kręgu nauk prawnych oraz korespondujących z nią dyscyplin ekonomii i zarządzania.

Ukierunkowana w ten sposób aktywność Katedry zorientowana jest na możliwie wszechstronne analizy rdzenia polityk publicznych, na który składają się zjawiska oraz procesy zachodzące na arenach zbiorowych działań, podejmowanych przez ośrodki publiczne oraz podmioty społeczeństwa obywatelskiego, w odpowiedzi na problemy społeczne, gospodarcze i polityczne.

W związku z określonym w ten sposób celem generalnym, w ramach Katedry prowadzone są badania, których przedmiotem są:

1. Konceptualizacja teoretycznych zagadnień polityk publicznych, m.in. kategorii dobra wspólnego, spraw publicznych oraz interesu publicznego, a także: problematyki nierówności społecznych, sprawiedliwości społecznej, pokoju społecznego, modeli gospodarowania wspólnymi zasobami, procesów samoorganizacji społecznej oraz zagadnień związanych z partycypacją w procesach stanowienia prawa oraz wypracowywania decyzji publicznych;
2. Generalne uwarunkowania procesu publicznego, w tym m.in. - uwarunkowania społeczne, gospodarcze, kulturowo- instytucjonalne, systemowe, związane z relacjami pomiędzy sferą rywalizacji o kontrolę ośrodków decyzyjnych (politics) oraz realizacji konkretnych decyzji i programów wdrożeniowych (policy);
3. Uwarunkowania, procesy, instytucje, aktorzy oraz narzędzia organizacji i zarządzania sferą publiczną, podmiotami publicznymi oraz administracją publiczną;
4. Rozwiązania prawne, stanowiące formalne oprzyrządowanie polityk publicznych z uwzględnieniem oddziaływań interesariuszy na procesy stanowienia, egzekwowania oraz realizacji założeń prawa stanowionego;
5. Modele oraz praktyki projektowania, planowania, wdrażania i ewaluacji polityk publicznych;
6. Partycypacja, dialog, współdecydowanie w politykach publicznych – w ujęciu teoretycznym oraz z uwzględnieniem analiz konkretnych zastosowań koncepcji modelowych, w tym przykładów dobrych praktyk;
7. Rządzenie / zarządzanie wielopasmowe (governance), realizowane z wykorzystaniem nowoczesnych metod i technik rynkowo-menadżerskich (new public management), powiązań sieciowych (policy networks) oraz praktyk i instytucji służących debatowaniu nad możliwymi rozwiązaniami z udziałem obywateli (deliberacja);
8. Międzysektorowe polityki publiczne – w szczególności: polityka administracyjna, polityka samorządowa, polityka legislacyjna, polityka społeczna, polityka gospodarcza;
9. Sektorowe polityki publiczne – takie jak: polityka zdrowotna, polityka imigracyjna, polityka stosunków przemysłowych, polityka rozwojowa i pro­innowacyjna, polityka edukacyjna i naukowa, polityka bezpieczeństwa społecznego, czy polityka zrównoważonego rozwoju;
10. Sekcjonalne polityki publiczne, przykładowo: polityka certyfikowania kwalifikacji zawodowych, miejska polityka parkingowa, czy polityka kontroli granic.

We wszystkich sferach współczesnej polityki publicznej dominuje orientacja na oddziaływania tzw. interesariuszy procesów publicznych (stakeholders), ale także wpływy grup interesu (interest groups).

Dlatego też ww. obszarach badań Katedry stale uwzględnia się analizy wpływów społeczności i wspólnot (lokalnych, mniejszościowych, zawodowych, profesjonalnych etc.), podmiotów trzeciego sektora (NGO) oraz grup interesu (zorientowanych i niezorientowanych publicznie, a także jawnych oraz niejawnych).

Analizy wspomnianych wpływów odnoszą się do teoretycznych generaliów, modelowych ram, praktycznych metod oraz konkretnych procedur, działań (i zaniechań), związanych z partycypacyjnym uzgadnianiem decyzji publicznych i wynikających z nich realnych praktyk

prof. dr hab. Jacek Sroka, Kierownik Katedry